Hardlopende moeder

Een maand of negen na de geboorte van onze oudste deed ik ‘het’ voor het eerst. ‘Het’? Hardlopen.

Een collega was fan van Evy (de Belgische hardloopcoach die al velen aan het hardlopen had gekregen met haar boek, website en vooral podcast). Ik kreeg van haar de podcast-afleveringen en Evy deed mij de belofte dat ik in 10 weken een 5 km in 30 minuten zou kunnen lopen.

Het duurde niet lang of ik was verslaafd. De eerste hobbels werden overwonnen en inderdaad al gauw liep ik 5 kilometer en ook nog in iets minder dan 30 minuten. Ik was een hardlopende moeder.

‘ik was verslaafd, ik was een hardlopende moeder’

Ik liep tot ik zo’n 25 weken zwanger was van onze jongste en pakte het een dik half jaar na haar geboorte opnieuw op. Ik haalde Evy weer tevoorschijn en liep als snel weer de 5 km, ik liep snelle 3 km’s, ik durfde uitbouwen naar 10 km, liep op vakantie in de heuvels en liep een lopersknie op. Liet me adviseren, andere zolen aanmeten en begon weer bij week 1 van Evy. Liep tijden weer lekker maar de lopersknie kwam ook weer terug. Ik ging naar de fysio en deed mijn oefeningen en begon weer samen met Evy aan de opbouw. Ik durfde uiteindelijk ook weer naar die 10 km te gaan opbouwen en vond het heerlijk. Alleen het herstel van die lange loopjes. Dat wilde maar niet vlotten. Het kwartje viel toen de huisarts een burn-out constateerde. Ik was een altijd-hard-lopende moeder geworden en dat was teveel van het goede.

Ik hing mijn hardloopschoenen aan de wilgen en besloot het anders te doen. Ik voelde mij nog steeds een hardlopende moeder. Ik wil nog steeds graag die vrouw zijn die partner, moeder, dochter, zus, vriendin, collega, betrouwbaar, eerlijk, sportief, creatief, muzikaal, belezen, betrokken, actief is. Ik wil graag hard kunnen lopen voor de mensen om mij heen en de dingen waar ik voor kies. Maar dat kan ik alleen als ik ook af en toe stil mag staan en voor mijzelf kan zorgen.

‘mens sana in corporo sano’

Werken aan een gezond lichaam is één manier om goed voor mijzelf te zorgen. De oude grieken zeiden al ‘mens sana in corporo sano’. Dus redelijk snel nadat ik thuis kwam te zitten, pakte ik het hardlopen weer op. Ik hing het schema van Evy op de koelkast en twee keer per week streepte ik een hardlooples af. Ik deed één ding wel heel anders. Ik trok barefoothardloopschoenen aan, in plaats van geavanceerde hardloopschoenen met ook nog eens op maat gemaakte schoenzolen, en loop tegenwoordig dus barefoot-stijl. En met die barefoot-stijl loop ik inmiddels weer de 5 kilometer met veel plezier. Soms snel, soms minder snel. Soms ga ik verder, soms ook niet. Ik ben weer een hardlopende moeder, maar hoef niet persé ver of echt hard, want ik wil niet in de valkuil van altijd-hard-lopende-moeder vallen.

Teensokken en barefootschoenen, hardlopen nieuwe stijl.

Er zijn heel veel manieren om goed voor jezelf te zorgen. Voor mij is hardlopen een erg goede manier omdat het een combinatie is van sporten, buiten zijn en plezier hebben. Binnenkort meer over de hoe ik hardloop. Voor nu ben ik heel benieuwd wat jij doet om goed voor jezelf te zorgen.

3 gedachten over “Hardlopende moeder

  1. Daar had ik dus nog nooit van gehoord, van dat barefoothardlopen. Bijzondere schoenen daar op die site.

    En dat van een gezonde geest in een gezond lichaam, dat lijkt me best logisch.

    Like

    1. Waar ik het heb leren kennen weet ik ook niet meer, maar ik vind het een uitkomst al die barefoot-schoenen. Geen hak, dunne zolen, voldoende teenruimte, alleen aan het brede uiterlijk van dit soort schoenen moest ik heel erg wennen. Mijn hele lijf heeft er baat bij. Minder vermoeide voeten, minder rugpijn. En zelfs het hardlopen gaat dus prima. Misschien dat ik van de zomer de schoenen wel helemaal thuis kan laten 😉

      Like

  2. Die teensokken! Heb ik heel vroeger ook wel eens gehad, maar nooit mee hardgelopen.

    Ik vind hardlopers stoer, ook als ze gewoon voor de lol een paar kilometer gaan rennen zonder de drang meer en harder te willen.

    Like

Plaats een reactie