De basis van het hardlopen

Sinds eind 2012 ben ik een hardloper. Eerst nog aarzelend, vervolgens steeds zelfverzekerder, even niet vanwege zwangerschap en herstel, daarna weer wel, op en af, wat last van blesssures maar sinds vorig jaar juli weer in opbouw met als hoogtepunt de 10 kilometer die ik gisterochtend aflegde.

Mijn hardloopuitrusting bestaat de afgelopen 6 jaar eigenlijk uit een paar duidelijke basis-stukken. Natuurlijk gaat het dan om (goede) schoenen, prettige kleding en daarnaast nog een paar gadgets. Veel meer is er eigenlijk niet nodig.

Schoenen

Toen ik begon met hardlopen in 2012 had ik nog ergens achter in de kast een oud paar sportschoenen staan. Ik kreeg de bestanden van Evy (start to run uit 2006) van een collega en ging op pad. Binnen de kortste keren had ik enorm last van mijn knieën en begreep ik dat ik toch maar ‘echte’ hardloopschoenen moest gaan kopen. Het eerste paar werd bij een grote sportwinkel aangeschaft, waar het advies bestond uit een korte blik op mijn enkels (naar binnen gebogen), het aanreiken van een aantal schoenen met anti-pronatie, en de vraag welke het lekkerst zaten. Na enige tijd brachten die schoenen mij bij een podotherapeut die er specifieke sportzooltjes bij maakte en toen ging het echt van start. Ergens eind 2015 ging ik, naar aanleiding van een hardnekkige blessure, te raden bij een sportfysio/sportpodotherapeut en kocht ik, op basis van zijn tips, een tweede paar schoenen waar hij vervolgens de zooltjes bij maakte (de roze schoenen/zwarte zooltjes op de foto). De blessure kwam helaas terug, net als de blaren op mijn hakken die hardnekkig bleven ontstaan. In 2017 legde ik mij toe op een andere looptechniek en kocht ik barefoot-hardloopschoenen (turkooise paar op de foto). De echte overstap naar het rennen op deze schoenen durfde ik nog niet te maken. Inmiddels heb ik dat wel gedaan. Het opnieuw opbouwen van mijn kilometers sinds ik thuis kwam te zitten met mijn burn-out was de perfecte kans. En inmiddels staat er in nieuw paar barefoot-schoenen van Merrell in de wacht (nog in de doos op de foto).

Kleding

Wat betreft hardloopkleding ben ik absoluut niet veeleisend. Ik heb me wel voorgenomen om in de toekomst te investeren in meer duurzame merken. Voorlopig heb ik nog niet echt een fijn merk gevonden (duurzaam, betaalbaar, beschikbaar, naar mijn smaak). Dus als iemand tips heeft…?

Ik heb een aantal leggings in alle lengtes. De meesten heb ik in het verleden bij H&M gekocht en hetzelfde geldt voor mijn shirts met lange mouwen waarvan ik er ook meerdere heb. Voor de winter heb ik een fijne legging met extra voering op de bovenbenen en voor als het echt warm wordt verschillende korte broekjes (die allemaal niet echt lekker zitten). De enige eis die ik aan de leggings stel is dat de taille met een koordje strakker aangetrokken kan worden, zodat de band niet gaat schuiven. Ik draag eigenlijk meestal twee lagen bovenkleding: een sporthemd en daarover een shirt met lange mouwen of andersom een shirt met lange mouwen met daarover een t-shirtje. Nu het voorjaar is draag ik bij een loopje ’s middags vaker een hemd met een t-shirt met korte mouwen daarover en in de zomer zal het alleen het t-shirt of alleen het hemd worden. Daarnaast altijd een stevige sport-bh waar ik er twee van heb (allebei in de was, dus niet op de foto) en dan nog hardloopsokken, meestal van falke, in korte of minder korte variant. of mijn hardloopsokken van ToeSox.

Gadgets

Tot slot zijn er nog de gadgets die ik elk loopje bij me heb. Om te beginnen ga ik eigenlijk nooit zonder telefoon van huis. Alleen al het idee dat ik me zou verstappen ergens en niet naar huis kan bellen om opgehaald te worden… Die telefoon gaat in het tasje van RooSport, samen met mijn huissleutels, en wordt in de broeksband gedragen. In het tasje zit ook een handig gaatje voor het koordje van de koptelefoon. Die gaat ook heel vaak mee. Ooit om de aanwijzingen en complimenten van Evy te kunnen horen, nu voor muziek, een podcast of de geluidsfragmenten van Zombies Run. En tot slot draag ik altijd ons Garmin sporthorloge. Hierop zie ik hoelang ik aan het lopen ben, hoe ver ik gekomen ben en eventueel hoe snel ik ga op dat moment, in deze ronde (kilometer) of over het hele loopje.

Dat is dus mijn basis-uitrusting. En daarmee loop ik inmiddels zo’n 10 tot 20 kilometer per week. Mijn bedoeling is om straks bij de Marathon van Leiden de 10km te lopen. Ik ben heel benieuwd hoe mij dat gaat bevallen, en of ik dan ook de kriebels krijg voor meer of misschien juist voor nog verder!

Heb jij ook een sport of hobby waarvoor je een basisuitrusting op orde houdt? Zijn er dingen die jij ook meeneemt bij het hardlopen, of die je juist bewust thuislaat? Heb je nog goede tips voor mij? Weet je bijvoorbeeld een fijn merk voor duurzame hardloopkleding? Of heb je tips voor korte broeken / een hardlooprokje?

Hardlopende moeder

Een maand of negen na de geboorte van onze oudste deed ik ‘het’ voor het eerst. ‘Het’? Hardlopen.

Een collega was fan van Evy (de Belgische hardloopcoach die al velen aan het hardlopen had gekregen met haar boek, website en vooral podcast). Ik kreeg van haar de podcast-afleveringen en Evy deed mij de belofte dat ik in 10 weken een 5 km in 30 minuten zou kunnen lopen.

Het duurde niet lang of ik was verslaafd. De eerste hobbels werden overwonnen en inderdaad al gauw liep ik 5 kilometer en ook nog in iets minder dan 30 minuten. Ik was een hardlopende moeder.

‘ik was verslaafd, ik was een hardlopende moeder’

Ik liep tot ik zo’n 25 weken zwanger was van onze jongste en pakte het een dik half jaar na haar geboorte opnieuw op. Ik haalde Evy weer tevoorschijn en liep als snel weer de 5 km, ik liep snelle 3 km’s, ik durfde uitbouwen naar 10 km, liep op vakantie in de heuvels en liep een lopersknie op. Liet me adviseren, andere zolen aanmeten en begon weer bij week 1 van Evy. Liep tijden weer lekker maar de lopersknie kwam ook weer terug. Ik ging naar de fysio en deed mijn oefeningen en begon weer samen met Evy aan de opbouw. Ik durfde uiteindelijk ook weer naar die 10 km te gaan opbouwen en vond het heerlijk. Alleen het herstel van die lange loopjes. Dat wilde maar niet vlotten. Het kwartje viel toen de huisarts een burn-out constateerde. Ik was een altijd-hard-lopende moeder geworden en dat was teveel van het goede.

Ik hing mijn hardloopschoenen aan de wilgen en besloot het anders te doen. Ik voelde mij nog steeds een hardlopende moeder. Ik wil nog steeds graag die vrouw zijn die partner, moeder, dochter, zus, vriendin, collega, betrouwbaar, eerlijk, sportief, creatief, muzikaal, belezen, betrokken, actief is. Ik wil graag hard kunnen lopen voor de mensen om mij heen en de dingen waar ik voor kies. Maar dat kan ik alleen als ik ook af en toe stil mag staan en voor mijzelf kan zorgen.

‘mens sana in corporo sano’

Werken aan een gezond lichaam is één manier om goed voor mijzelf te zorgen. De oude grieken zeiden al ‘mens sana in corporo sano’. Dus redelijk snel nadat ik thuis kwam te zitten, pakte ik het hardlopen weer op. Ik hing het schema van Evy op de koelkast en twee keer per week streepte ik een hardlooples af. Ik deed één ding wel heel anders. Ik trok barefoothardloopschoenen aan, in plaats van geavanceerde hardloopschoenen met ook nog eens op maat gemaakte schoenzolen, en loop tegenwoordig dus barefoot-stijl. En met die barefoot-stijl loop ik inmiddels weer de 5 kilometer met veel plezier. Soms snel, soms minder snel. Soms ga ik verder, soms ook niet. Ik ben weer een hardlopende moeder, maar hoef niet persé ver of echt hard, want ik wil niet in de valkuil van altijd-hard-lopende-moeder vallen.

Teensokken en barefootschoenen, hardlopen nieuwe stijl.

Er zijn heel veel manieren om goed voor jezelf te zorgen. Voor mij is hardlopen een erg goede manier omdat het een combinatie is van sporten, buiten zijn en plezier hebben. Binnenkort meer over de hoe ik hardloop. Voor nu ben ik heel benieuwd wat jij doet om goed voor jezelf te zorgen.