De basis van het hardlopen

Sinds eind 2012 ben ik een hardloper. Eerst nog aarzelend, vervolgens steeds zelfverzekerder, even niet vanwege zwangerschap en herstel, daarna weer wel, op en af, wat last van blesssures maar sinds vorig jaar juli weer in opbouw met als hoogtepunt de 10 kilometer die ik gisterochtend aflegde.

Mijn hardloopuitrusting bestaat de afgelopen 6 jaar eigenlijk uit een paar duidelijke basis-stukken. Natuurlijk gaat het dan om (goede) schoenen, prettige kleding en daarnaast nog een paar gadgets. Veel meer is er eigenlijk niet nodig.

Schoenen

Toen ik begon met hardlopen in 2012 had ik nog ergens achter in de kast een oud paar sportschoenen staan. Ik kreeg de bestanden van Evy (start to run uit 2006) van een collega en ging op pad. Binnen de kortste keren had ik enorm last van mijn knieën en begreep ik dat ik toch maar ‘echte’ hardloopschoenen moest gaan kopen. Het eerste paar werd bij een grote sportwinkel aangeschaft, waar het advies bestond uit een korte blik op mijn enkels (naar binnen gebogen), het aanreiken van een aantal schoenen met anti-pronatie, en de vraag welke het lekkerst zaten. Na enige tijd brachten die schoenen mij bij een podotherapeut die er specifieke sportzooltjes bij maakte en toen ging het echt van start. Ergens eind 2015 ging ik, naar aanleiding van een hardnekkige blessure, te raden bij een sportfysio/sportpodotherapeut en kocht ik, op basis van zijn tips, een tweede paar schoenen waar hij vervolgens de zooltjes bij maakte (de roze schoenen/zwarte zooltjes op de foto). De blessure kwam helaas terug, net als de blaren op mijn hakken die hardnekkig bleven ontstaan. In 2017 legde ik mij toe op een andere looptechniek en kocht ik barefoot-hardloopschoenen (turkooise paar op de foto). De echte overstap naar het rennen op deze schoenen durfde ik nog niet te maken. Inmiddels heb ik dat wel gedaan. Het opnieuw opbouwen van mijn kilometers sinds ik thuis kwam te zitten met mijn burn-out was de perfecte kans. En inmiddels staat er in nieuw paar barefoot-schoenen van Merrell in de wacht (nog in de doos op de foto).

Kleding

Wat betreft hardloopkleding ben ik absoluut niet veeleisend. Ik heb me wel voorgenomen om in de toekomst te investeren in meer duurzame merken. Voorlopig heb ik nog niet echt een fijn merk gevonden (duurzaam, betaalbaar, beschikbaar, naar mijn smaak). Dus als iemand tips heeft…?

Ik heb een aantal leggings in alle lengtes. De meesten heb ik in het verleden bij H&M gekocht en hetzelfde geldt voor mijn shirts met lange mouwen waarvan ik er ook meerdere heb. Voor de winter heb ik een fijne legging met extra voering op de bovenbenen en voor als het echt warm wordt verschillende korte broekjes (die allemaal niet echt lekker zitten). De enige eis die ik aan de leggings stel is dat de taille met een koordje strakker aangetrokken kan worden, zodat de band niet gaat schuiven. Ik draag eigenlijk meestal twee lagen bovenkleding: een sporthemd en daarover een shirt met lange mouwen of andersom een shirt met lange mouwen met daarover een t-shirtje. Nu het voorjaar is draag ik bij een loopje ’s middags vaker een hemd met een t-shirt met korte mouwen daarover en in de zomer zal het alleen het t-shirt of alleen het hemd worden. Daarnaast altijd een stevige sport-bh waar ik er twee van heb (allebei in de was, dus niet op de foto) en dan nog hardloopsokken, meestal van falke, in korte of minder korte variant. of mijn hardloopsokken van ToeSox.

Gadgets

Tot slot zijn er nog de gadgets die ik elk loopje bij me heb. Om te beginnen ga ik eigenlijk nooit zonder telefoon van huis. Alleen al het idee dat ik me zou verstappen ergens en niet naar huis kan bellen om opgehaald te worden… Die telefoon gaat in het tasje van RooSport, samen met mijn huissleutels, en wordt in de broeksband gedragen. In het tasje zit ook een handig gaatje voor het koordje van de koptelefoon. Die gaat ook heel vaak mee. Ooit om de aanwijzingen en complimenten van Evy te kunnen horen, nu voor muziek, een podcast of de geluidsfragmenten van Zombies Run. En tot slot draag ik altijd ons Garmin sporthorloge. Hierop zie ik hoelang ik aan het lopen ben, hoe ver ik gekomen ben en eventueel hoe snel ik ga op dat moment, in deze ronde (kilometer) of over het hele loopje.

Dat is dus mijn basis-uitrusting. En daarmee loop ik inmiddels zo’n 10 tot 20 kilometer per week. Mijn bedoeling is om straks bij de Marathon van Leiden de 10km te lopen. Ik ben heel benieuwd hoe mij dat gaat bevallen, en of ik dan ook de kriebels krijg voor meer of misschien juist voor nog verder!

Heb jij ook een sport of hobby waarvoor je een basisuitrusting op orde houdt? Zijn er dingen die jij ook meeneemt bij het hardlopen, of die je juist bewust thuislaat? Heb je nog goede tips voor mij? Weet je bijvoorbeeld een fijn merk voor duurzame hardloopkleding? Of heb je tips voor korte broeken / een hardlooprokje?

Advertentie

Over lezen

Al eerder schreef ik dat ik een fervent lezer ben. Voor manLief geldt dat eveneens. Beiden koesteren wij de herinneringen aan de lange avonden die we lezend in bed doorbrachten. Vaak stiekem, met de gordijnen op een kiertje of met een half oor luisterend naar de geluiden in de woonkamer. Bij het minste gerucht werd het lichtje uitgeknipt, waarna onze ouders even later kwamen constateren dat ze inderdaad een ‘KLIK’ hadden gehoord. Warme gloeilampjes zijn lastig te verbergen…

Ook onze kinderen zijn dol op boeken. Dat kan ook haast niet anders, met de hoeveelheid leesvoer die aanwezig is in ons huis en het lezende voorbeeld van ons als ouders. Ik ga graag en geregeld met beide kinderen naar de bieb hier in de stad. Soms fietsen wij naar de bieb in de buitenwijk voor een iets ander aanbod. Wij hebben, zéér bewust, een dagelijkse krant (ook al moeten we soms heel snel doorbladeren om de ergste ellende nog niet uit te hoeven leggen). Op verlanglijstjes staat ook altijd een boek, vaak meer dan één.

En wat lezen wij dan zoal, vooral met / voor onze kinderen:

Paul van Loon – Zelf ben ik van de generatie ‘Griezelbus’, mijn broertje is vervolgens aangehaakt met Dolfje Weerwolfje en die laatste verhalen zijn ook favoriet bij onze oudste. Vooral ’s avonds voor het slapen gaan zijn het de, spannende, verhalen van Dolfje die zijn voorkeur hebben. Voor onze jongste is het Foeksia de Miniheks, eveneens van Paul van Loon, die we mogen voorlezen. Ze heeft een paar verhalen van Foeksia en die zijn ieder al zeker 10x gelezen sinds de decembermaand.

Het Muizenhuis – mijn schoonmoeder, vorig jaar maart overleden, was heel erg fan van het Muizenhuis vooral vanwege de enorme gedetailleerdheid van alle verschillende kamers in het huis. Haar boeken van het Muizenhuis hebben wij mogen meenemen en staan bij onze jongste op haar kamer. Erg leuk dat zij die verhalen nu ook meer en meer gaat waarderen en hoe we met elkaar de bijzonderheden in de platen kunnen ontdekken.

Roald Dahl – Wat ik zelf erg leuk vind is om een verhaal voor te lezen dat we op een later moment in filmvorm kunnen bekijken. Bovendien zocht ik een oplossing voor het soms trage eten van de kinderen. In plaats van ze op te jagen hun bord leeg te eten (omdat ik al lang klaar ben en eigenlijk verder wil) pak ik nu geregeld een boek en lees ze voor. Op voorwaarde natuurlijk dat ze dan blijven dooreten 😉 Zo hebben we Sjakie en de Chocoladefabriek en De Fantastische Meneer Vos in stukken na het eten gelezen. Van de eerste hebben we daarna ook de film (de originele film, niet die met Johnny Depp) gezien. Van de tweede staat die film nog op mijn lijstje voor een familie-film-middag.

Andere klassiekers die we hebben (voor-)gelezen zijn bijvoorbeeld Pluk van de Petteflet, aan beide kinderen toen zij de peuterleeftijd hadden. De Zevensprong van Tonke Dragt, waarbij we in de zomervakantie ook twee weken lang de oude tv-serie hebben gekeken elke avond. De dwergjes van Tuil, van Paul Biegel, voor onze jongste als verhaaltjes voor het slapengaan. En tot slot kan ik de Kleine Kapitein, eveneens van Paul Biegel, niet overslaan. Hiervan hebben we de luisterboeken die ik aanzet als ik samen met beide kinderen een langere autorit maak.

Hoe is het met jouw leeshonger gesteld? Ken je zoiets als leeshonger en heb je dat overgebracht op je kinderen? En welke boeken moeten we echt niet overslaan als we onze kinderen een heel breed aanbod willen aanreiken?

Avondje uit

De kinderen waren logeren bij Opa en Oma. En de wederhelft stelde voor om samen naar de film te gaan. Bohemian Rhapsody. Ik had er her en der wel van gehoord en gelezen dat het een mooie film was. Daarbij had ik nog net opgeslagen dat de acteur die Freddy Mercury speelt daarvoor een Oscar had gekregen. Maar of het een ‘echte’ film zou zijn, of een biografisch geheel, of meer een documentaire met oude beelden… ik had eerlijk waar geen idee.

En zo fietsten wij donderdagnamiddag samen naar de stad. Dat alleen al was een bijzondere gewaarwording, samen zonder kinderen op pad. We gingen het pand van de bioscoop in en bemerkten onze eigen nostalgie. We kropen op één van de laatste rijen en gaven ons over aan de film.

En wat hebben we genoten. Een hele mooie film, een verhaal dat gebracht wordt onderstreept door de muziek van Queen. Zelf ben ik geen kenner van de band Queen, noch van hun muziek. Uiteraard ken ik een heel aantal van hun nummers (wie heeft er niet ooit een bandje of cd langer dan 14 dagen in de auto laten liggen, waardoor het veranderd in ‘greatest hits of queen’*) maar ik ken niet de details, noch de jaartallen waarin de nummers precies zijn uitgebracht. Als er dus nummers en jaartallen veranderd zijn (wat je op het wereld wijde web makkelijk kan teruglezen) dan merk ik dat niet en zie ik hoe het gebrachte verhaal versterkt wordt door de muziekkeuze.

Heel mooi vond ik de wijze waarop begin en einde van de film op elkaar pasten, ‘bookends‘. En als je op youtube kijkt, kun je de scene van de film vinden die afgespeeld wordt naast het live-optreden van Queen tijdens LiveAid. De choreografie lag er al en de acteurs van de film doen dit op prachtige wijze na. Een bewuste keuze van de filmmakers, maar dan ook werkelijk tot in de puntjes uitgevoerd. Daar heb ik reuze bewondering voor, net als bijvoorbeeld voor de kostuums die Freddy Mercury gedurende de gehele film draagt.

De film durf ik je zeker aan te raden. Als je de muziek van Queen een beetje leuk vind, als je kunt genieten van een tijdsbeeld uit de jaren 60-70-80, als je het interessant vind om wat meer te zien van de wisselwerking binnen een muziekband en de mensen die daar omheen staan zowel zakelijk als persoonlijk. Of als je de kans hebt samen een avondje de stad in te kunnen gaan en een excuus zoekt om dat ook echt te doen. Ik zeg gaan!

*deze grap komt uit het boek ‘good omens’ van Terry Pratchett en Neill Gaiman